De Vrije

Tussen de duizend en tweeduizend mensen hebben zaterdagmiddag 27 januari in het winterse Basel gedemonstreerd tegen het Wereld Economisch Forum (WEF) dat van 24 tot en met 28 januari in het land wordt gehouden.

Protestactie in Davos tegen de Mexicaanse persident
Ook in Davos zelf waar het WEF plaatsvindt, werd gedemonstreerd. Daar namen zo�n 150 mensen deel aan een protesttocht waarbij net als in Basel kou en sneeuw werden getrotseerd.

De demonstratie in Basel georganiseerd door het uit radicale groepen bestaande Anti-WEF Verbond verliep overwegend vreedzaam. Volgens de politie die zich terughoudend opstelde, gedroeg een vijftigtal demonstranten zich �agressief�. Twee agenten raakten gewond nadat ze door projectielen waren geraakt. Een bank werd met leuzen beklad en incidenteel werd er met verfbommen en vuurwerk gegooid.
Foto's vind je hier.

De demonstratie in Davos verliep eveneens vreedzaam. De tocht waarvoor de Groene Partij toestemming had verkregen, voerde langs het afgegrendelde congrescentrum waar het WEF wordt gehouden. De demonstratie die uiteindelijk rond 14.00 uur van start ging, werd aanvankelijk gehinderd door politielinies die de doorgang blokkeerden. De in grote getale aanwezige politie stond waterwerpers ter beschikking die door Duitsland waren uitgeleend.


Ook radicalere groepen manifesteerden zich in het Zwitserse dorp. Met grote spandoeken en straattheater werd de opheffing van het WEF en de oorlog in Irak ge�ist. Er was tevens een informatiestand ingericht waar ook koffie verkrijgbaar was. De actie ging gepaard met punkmuziek en gebeier van klokken!

Bij een straattheateractie voor het congrescentrum werden drie als zakenlieden verklede activisten opgepakt. Bij politiecontrole lekte uit de koffer van een zakenman namelijk bloed in de sneeuw. Het drietal werd geboeid afgevoerd en na een uur te hebben vastgezeten weer op vrije voeten gesteld.

Foto's uit Davos vind je hier, hier en hier.

Enkele tientallen activisten lieten voorafgaand aan de demonstratie om omstreeks 12.00 uur hun solidariteit blijken met de onderdrukte bevolking van Oaxaca en protesteerden tegen de aanwezigheid van de Mexicaanse president op het WEF.

Noem eens enkele van uw sterke punten. Ehhh...

"Verregaande specialistische kennis om innovatieve processen te introduceren en kostenreductie en kwaliteitsverbetering te realiseren bij de verwerking van pluimvee, pluimveevlees en andere grondstoffen
Expertise op het gebied van: kwaliteit, hygiëne, (voedsel)veiligheid, mechanisering, automatisering, informatisering van pluimveeverwerkingsprocessen en convenience food-productieprocessen."


O juist ja.

Toen in 1894 een gezelschap van twaalf heren, al meteen de Twaalf Apostelen genoemd, tegen de revolutionaire strevingen van de Sociaal-Democratische Bond een Sociaal-Democratische Arbeiderspartij oprichtten - hebben ze met al hun marxistische retoriek voorzien waar het zou eindigen?
Het is tamelijk zeldzaam mondiaal bekeken dat in Nederland de parlementaire, sociaal-democratische stroming van begin af aan als contrarevolutionair, anti-anarchistisch genootschap is opgericht, een verbond ter tuchtiging en beschaving van Den Arbeider, tegen stakingsgymnastiek, voor een sterke overheid onder leiding van de Partij.
Een coalitie met de corporatisten van Balkenende en de strijders tegen de evolutieleer (om maar een dwarsstraat te noemen) van de ChristenUnie, het eindpunt?
Of het zoveelste commissariaat van hun vorige voorman, heden aangesteld bij Stork. Hij heeft tijd over naast Shell, ING Bank, PTT Post (Thomas National Transport geheten tegenwoordig, maar dat schrijven ze niet voluit) en Air France-KLM, en die commissie die een bestuurskrachtige Randstadprovincie wil instellen in plaats van dat gekeutel van de Hollanden, Utrecht en Flevoland. De krachtige leider, en de pijler van de Volksmacht die men Democratie noemt, die dit land nodig heeft, deze Kok. Een meesterschap in het verwerken van pluimvee en andere grondstoffen kan er altijd bij.

De oprichter van De Vrije [Socialist] zou er niet van opgekeken hebben. Wel zou hij diep teleurgesteld zijn, dat toch ook. In de geest van Domela Nieuwenhuis merk ik even op: Neen maar, het kan toch niet gekker worden!
Maar daar ga ik zeker geen weddenschap over aan. Wacht op hun daden, in het komende kabinet.

Het tweede Sea Shepherd schip dat deze winter ten strijde trekt tegen de Japanse walvisvaders in de Antarctische wateren is vernoemd naar de vorig jaar overleden Canadees Robert Hunter, mede-oprichter van Greenpeace.

Zijn dood voorkwam helaas de komst van kapitein Paul Watson, de andere oprichter van Greenpeace naar de Pinksterlanddagen. Watson bewerkt inmiddels de Australische publieke opinie om Japan aan te klagen.

Watson�s organisatie Sea Shepherd is de campagne tegen de Japanse walvisjacht dit jaar onder de naam Operatie Leviathan gestart. Japan wenst dit jaar zo�n 1000 grote walvissen over de kling jagen. Om de strijd hiertegen effectiever te voeren dan vorig jaar (Sea Shepherd kwam toen voor de eerste maal in actie) is dus een tweede schip aangeschaft, maar ook een helikopter om de vlootbewegingen van de Japanners beter te kunnen volgen.

De Japanners hebben op hun beurt het vlaggeschip van Sea Shepherd, de Farley Mowat, een piratenschip genoemd omdat het onder geen enkele vlag vaart. De president van de Japanse walvisvaarderorganisatie Keiichi Nakajima heeft naar aanleiding hiervan gesteld dat zo�n schip ge�nspecteerd mag worden en in het geval van piraterij zelfs de bemanning kan worden gearresteerd. Omwille van de veiligheid van de Japanse walvisvaarders riep hij de Japanse autoriteiten op de schepen van Sea Shepherd te enteren en de bemanning voor piraterij te arresteren.

Paul Watson reageerde als gewoonlijk onverschrokken op dit dreigement: �Het verbaast me dat deze buiten de wet opererende walvisjagers die de met uitsterven bedreigde walvissen afslachten het gore lef hebben om ons piraten te noemen en ons te beschuldigen van geweld terwijl we nimmer iemand hebben verwond, terwijl zij elk jaar duizenden liters bloed in de Zuidelijke Oceanen verspillen. Mensen moeten wel blind zijn en bewust onwetend om niet in te zien dat de japanners hiermee hun illegale slachtingen van de walvissen willen rechtvaardigen.�

Dat de Sea Shepherd nergens is geregistreerd is te danken aan � Japan dat landen die dit wel toestaan eenvoudigweg onder druk zet!

Ondertussen schrijft Watson ingezonden stukken in de Australische media om het land te bewegen stappen tegen Japan te ondernemen. Zo wijst hij er andermaal op dat Japan actief is in het Australische gedeelte van het Antarctische gebied en het land dus daar de Australische wetgeving overtreed met de walvisjacht.

Ook wees hij de Australische minister van Milieu terecht die zich bezorgd had getoond over de zeer krachtige waterkannonnen die de Japanse schepen aan boord hebben en waarmee op de activisten wordt gespoten. De minister zou zich beter om de walvissen bekommeren en niet om de activisten die vrijwillig de strijd aangaan en weten waar ze aan beginnen.

Saillant detail hierbij is dat Watson hiermee de Greenpeace-activisten op de korrel neemt die eveneens actief zijn tegen de Japanners en zich omwille van mediagenieke plaatjes zouden laten wegspuiten.

In Zwitserland hebben deze week al enkele acties plaatsgevonden tegen het jaarlijkse Wereld Economisch Forum (WEF) dat 24 tot en met 28 januari plaatsvindt in Davos.

Morgen hebben radicale groepen opgeroepen in Davos zelf weer acties te voeren nadat dit jaren door politierepressie onmogelijk bleek.

Voor het WEF zijn de duizend machtigste bedrijven in de wereld uitgenodigd alsmede zogeheten belangrijke personen uit de wereld van politiek en maatschappelijke organisaties. Achter gesloten deuren plannen deze �wereldleiders� de toekomst van onze planeet.

Voor hen is het kapitalisme de enige mogelijke samenlevingsvorm waarin winst en status maatgevend zijn. Uitbuiting staat niet ter discussie, schendingen van mensenrechten en het verpesten van het milieu zijn onbelangrijke details. De gevolgen bestaan er ondermeer uit dat duizenden door mensonwaardige verhoudingen een nieuwe toekomst in �Fort Europa� zoeken.

Het WEF wordt bewaakt door een overmaat aan politie, legereenheden en particuliere beveiliging. Grondrechten zoals het recht op meningsuiting en recht op vrije beweging worden in de regio Davos tijdens de WEF terzijde geschoven. Protestacties krijgen te maken afschrikkingstrategie�n van politie en leger. De protesten richtten zich dan ook niet alleen tegen het WEF maar ook tegen de inperking van grondrechten.

De laatste jaren is verzet tegen het WEF in Davos steeds moeilijker geworden. Door de aanhoudende repressie en de criminalisering van de anti-WEF-beweging heeft het protest zich uit de stad teruggetrokken. Dat garandeerde het WEF een ongestoorde verloop en werd het Forum niet met kritiek geconfronteerd. Dit jaar zullen we echter het protest weer in Davos laten klinken.

Op zaterdag 27 januari zal er in Davos en omgeving door radicale groepen een actiedag gehouden worden. In 2001 werd een demonstratie verboden omdat er naast het WEF geen plaats zou zijn voor een dergelijke actie. Om te verhinderen dat politie de actie in de kiem gaat smoren, is er geen verzamelplaats, tijdstip of gezamenlijke reisgelegenheid afgesproken. Iedereen dient zich in kleine of grotere groepen autonoom op de burgerlijke ongehoorzaamheidsacties voor te bereiden. Voorgesteld worden creatieve en directe acties, blokkades, stooracties, straattheater, informatiestands, absurde interventies en Flash Mobs die het verzet tegen het WEF duidelijk moeten maken.

Ook in andere steden zullen op zaterdag 27 januari achter acties plaatsvinden, zoals een demonstratie in Basel.

Afgelopen week vonden in diverse plaatsen in Zwitserland al acties tegen het WEF plaats. In Burgdorf vond op zaterdag 20 januari al een ludieke actie plaats tegen het WEF. Vertegenwoordigers van politiek en bedrijfsleven liepen geld in te zamelen om tegelijkertijd het WEF ten grave te dragen. Op dezelfde dag vond in Delemont een demonstratie tegen het WEF plaats waar ruim honderd mensen aan deelnamen.

In St. Gallen ontrolde het Autonoom Anti-WEF Verbond (Autonomes Anti-WEF-B�ndnis) afgelopen maandag 22 januari bij het hoofdstation twee spandoeken in de stad.

E�n van de twee spandoeken die werd neergelaten

Tevens vond er een demonstratie tegen het WEF plaats waaraan vooral jongeren deelnamen (ruim 300).

Anarchisten waren ruim vertegenwoordigd in St. Gallen

De demonstratie die dezelfde dag in Zurich gehouden werd telde slechts de helft van dit aantal deelnemers.

De demonstratie wist een confrontatie met de politie te voorkomen.

Daarvoor waren in deze stad bedrijfspanden van KPMG en Ernst & Young met stenen en verf onder handen genomen.

In Lugano vond een actie plaats bij het bedrijf RUAG Aerospace waarvan je hier en hier foto�s ziet.

In de Wiener Zeitung heeft de Oostenrijkse journalist Walter Klier het verhaal opgerakeld van de politieke partij die de vermaarde schrijver Jaroslav Hasek ('De Brave Soldaat Schwejk') ooit heeft opgericht: de "Partij voor Gematigde Vooruitgang Binnen het Kader van de Wet".

Jaroslav Hasek (1883-1923)
Hasek (biografie: ) die in 1904 deelnemer geworden was van de Tsjechische anarchistische beweging, richtte de Partij in 1911 samen met vrienden op in een herberg met de klinkende naam 'De Koeienstal'.

Kort daarvoor was hij redacteur geworden van het tijdschrift 'De Dierenwereld', dat hij mede bekendheid gaf door er uit verveling artikels in te schrijven over door hemzelf verzonnen diersoorten.

Na de oprichting van de partij werden vele partijbijeenkomsten gehouden, waarop Hasek - immer tot in de puntjes gekleed en gekapt - en anderen lange ge�mproviseerde toespraken hielden 'volgens de regelen der kunst'. De andere partijen kregen er dan van langs, het dan opkomende nationalisme wordt te kakken gezet, andere kandidaten werden beschimpt en het uitvoerige partijprogramma toegelicht.

In het programma werd onder andere gepleit voor wederinvoering van de slavernij ("want toen hoefde de ordentelijke man niet te werken. De invoering van de slavernij dient echter te geschieden onder de humane voorwaarde dat slaven niet meer aan de zeealen te eten gegooid worden".) Verder werd ge�ist dat politie-honden gepromoveerd zouden worden tot "de VIIe rangklasse" en dat hun weduwen en wezen een pensioen zouden krijgen dat vergelijkbaar was met dat van agenten. Hetzelfde zou eigenlijk moeten gelden voor politie-paarden, waarvan belediging even streng bestraft zou moeten worden als belediging van agenten. Verder voorzag het partijprogram in wederinvoering van de inquisitie en opvoedingsgestichten voor krankzinnige parlementsleden. Onder paragraaf 7 valt het voorstel te vinden tot 'gedwongen invoering van alcoholisme'.

Het resultaat bij de landelijke verkiezingen van 1911 mocht er dan ook zijn. Hasek kreeg in zijn kiesdistrict K�nigliche Weinberge 36 van 2534 uitgebrachte stemmen. Uitgever en vriend Karel Locak vroeg Hasek om het verhaal over de partij op schrift te stellen, hetgeen ook geschiedde. Uit angst voor vervolging wegens smaad, bleef het manuscript echter tot 1963 op de plank liggen. Tot die tijd waren slechts kleine fragmenten van het boek verschenen. Toen het boek voor het eerst uitkwam, was Hasek zelf al veertig jaar dood. Hij stierf in 1923, 'mede doordat hij niet heeft afgewacht tot paragraaf 7 wettelijk ingesteld werd'.

Het boek werd in 1971 het Duits vertaald en in 2005 opnieuw uitgegeven ("Geschichte der Partei des gem��igten Fortschritts im Rahmen der Gesetze" (Parthas Verlag) voorzien van een inleiding van Gustav Just.

Volgens de journalist van de Wiener Zeitung heeft het boek nog niets aan geldigheid verloren en is het politieke spektakel nu minstens zo erg als toen. "Een van de kenmerken van het politieke leven is het onderscheid tussen 'zijn en schijn', tussen de grote woorden en de taaie werkelijkheid, hetgeen Hasek onnavolgbaar zichtbaar maakt". Als voorbeeld van Haseks' tijdeloze geldigheid' wordt een stukje geciteerd uit de 'redevoering over de tegenkandidaten':

"Leider trifft jedoch auch das Wort� 'Gauner' nicht vollkommen die private und �ffentliche Aktivit�t meiner Herren Gegenkandidaten, und so werde ich mich bem�hen, ihren Charakter besser zu erfassen, ohne sie mit dem Wort �Schurke' beleidigen zu wollen. Wer diese Herren freilich kennt, der wei� positiv, dass die W�rter� Gauner' und �Schurke' allzu ma�voll sind, und absolut nicht ausreichen, um ihren Charakter treffend zu kennzeichnen ." ("Helaas dekt ook het woord 'oplichter' niet volkomen de private en publieke activiteiten van de heren tegenkandidaten en derhalve zal ik pogen om hun karakter beter te vangen zonder ze met het woord 'schurk' te willen beledigen. Wie deze heren een beetje kent, die weet wel dat de woorden 'oplichter' en 'schurk' te bescheiden zijn om hun karakter treffend te schetsen.")

Bron: BlogChronik der Kommunikationsguerrilla

Bijdrage van Kees Stad

De Partij voor de Vrijheid heeft haar eerste eigen prachtmotie aanvaard gekregen door een Kamermeerderheid van vreemde signatuur. Gelukkig, zou ik haast zeggen, deden twee van de beoogde coalitiepartijen niet mee.


Pelican Bay, Californi|AMP|euml; - een panoptische gevangenis, waar iedere gevangene optimaal in de gaten gehouden kan worden - ga maar na wat dit kost

Een persbericht van 23 januari:

"De overheid moet het vermogen van veroordeelde criminelen kunnen aanspreken om de kosten van hun detentie te betalen. Een meerderheid van de Tweede Kamer vindt dat het kabinet op korte termijn met een voorstel moet komen om dat te regelen.


Het CDA, de VVD, GroenLinks, de Partij voor de Dieren en de SGP steunden dinsdag een motie van die strekking van de Partij voor de Vrijheid (PVV).


Volgens de PVV is het erg duur om iemand gevangen te houden en is het onaanvaardbaar dat het tot nu toe onmogelijk is het vermogen van gedetineerden aan te spreken om de kosten van detentie terug te dringen.
Minister Ernst Hirsch Ballin (Justitie) laat sinds oktober vorig jaar al onderzoeken of het mogelijk is om van vermogende gevangenen een bijdrage voor kost en inwoning te vragen. Hij kondigde dat toen aan naar aanleiding van berichten dat diverse gedetineerden, onder wie het Monster van Harkstede, maandelijks hun AOW-uitkering van bijna 900 euro krijgen, terwijl ze niets hoeven te betalen voor de kosten die de Staat voor hen maakt.

Ook Ferdie E., de moordenaar van Ahold-man Gerrit Jan Heijn, bleek in 2001 een WAO-uitkering wegens psychische arbeidsongeschiktheid te ontvangen. Hierop werden alle uitkeringen aan gevangenen stopgezet. Maar dat gold niet voor de AOW."

Merkwaardig. Ferdie E. was in 2001 allang weer op vrije voeten. En dat hij niet makkelijk meer aan de slag kon komen is niet zo verbazend. Dus dan zit hij aan een uitkering vast. Maar goed - betalen voor de kosten die de Staat met een hoofdletter voor u maakt?

Ik heb iets gemist. Beslagleggen op je vermogen is naar mijn weten een aparte straf. Een overheid die mij wil opsluiten en die mij daar zelf voor wil laten betalen is de aanduiding corrupt al ver voorbij. Het maakt niets uit of een gevangene vermogend is of niet: het feit dat hij of zij van zijn of haar bewegingsvrijheid beroofd is, is voldoende. Als ik voor uw hotel moet betalen wil ik graag zelf uitmaken wat voor service ik krijg.
Het lijkt mij dat een vermogende gevangene dit met een goede advocaat kan aanvechten. Maar in feite gaat het hier om een mal gebaar aan de borreltafel waar allang gevonden wordt dat die boeven "ons" te veel kosten. Waarna de borreltafelfilosofen achter het stuur kruipen, want ze kunnen best wat hebben.
Dat het hier om een voortbrengsel gaat van een partij die zich Partij voor de Vrijheid noemt is al opmerkelijk. Al kun je uit die hoek dit soort zaken wel verwachten. Maar wat GroenLinks en de Partij voor de Dieren achter dit soort malligheid brengt - rancune tegen de betergesitueerde crimineel?

In Duitsland zou gisteravond in Berlijn een discussie plaatsvinden tussen voormalige RAF-lid Inge Viett en ex-Stasi officier Horst Franz die sinds 1985 de baas was van de antiterrorismeafdeling van het Ministerie van Veiligheid.

Inge Viett in haar jongere jaren
Zoals bekend bood de voormalige DDR onderdak aan verschillende RAF-leden waaronder Viett. Zij trok zich echter terug omdat het organiserende dagblad (en voormalig DDR partij-orgaan) Neues Deutschland haar een �RAF-Aussteigerin� had genoemd.

Het zou uiteraard een interessant debat hebben kunnen opleveren tussen de voormalige terroriste (of spreken we dan in burgelijk ideologische termen en dienen we het hier te hebben over 'gewapend verzet'?) en een ex-kaderlid van de geheime dienst van de voormalige DDR. Viett zat vanaf 1982 in de DDR ondergedoken en werd in 1990 na de val van de muur alsnog opgepakt.

Duitsland staat voor het 30ste herdenkingsjaar van de zogeheten Duitse Herfst, waarmee de periode van de gewapende strijd van de RAF wordt aangeduid. Ongetwijfeld zullen in Duitsland opnieuw tal van discussies worden gevoerd over deze periode, al was het alleen maar over de speculaties rond de mogelijke vrijlating van ex-kopstukken als Brigitte Mohnhaupt en Christian Klar. De afgelaste discussiebijeenkomst was ook in dit kader georganiseerd.

In het voormalige orgaan van de Jongerenorganisatie van de DDR, de FDJ, gaat Viett in op haar redenen om haar optreden af te zeggen. Het blijkt dat ze zich enorm gestoord heeft aan de term �RAF-Aussteigerin�, waarmee dus aangegeven wordt dat ze de RAF verlaten heeft. In uiterst lange zinnen geeft ze er blijk van het langdradige RAF-proza uit de jaren zeventig en tachtig nog steeds uitstekend te beheersen.

De vraag blijft of het gebruik van deze term de werkelijke reden is om van het geplande optreden af te zien.

Lees en onderdeel zelf!

Die von Ihnen im ND und junge Welt per Anzeige angek�ndigte Veranstaltung �30 Jahre Deutscher Herbst� wird mit mir nicht stattfinden. Offensichtlich sind Sie und ich von falschen Voraussetzungen ausgegangen. Sie wollen eine Veranstaltung mit der �RAF-Aussteigerin� Inge Viett. Die gibt es nicht. Und ich wollte eine Veranstaltung mit einer linken Tageszeitung zur DDR, der Rolle der Staatssicherheit, deren Verh�ltnis zum bewaffneten Kampf und wie sich dieses Verh�ltnis f�r mich damals praktisch zeigte. Dar�ber haben wir kommuniziert.

Ich habe ein gewisses Ma� an autonomem Geschichtsbewu�tsein vorausgesetzt bei Ihnen. Statt dessen zeigen mir die Aufmachung der Anzeige, der R�ckgriff auf die Terminologie des Staatsschutzes und der b�rgerlichen Politologen, Historiker etc., da� ich danebenlag. Die Frage, warum Sie mich nicht als ehemalige Aktivistin des bewaffneten Kampfes oder als ehemalige DDR-B�rgerin mit Guerilla-Erfahrung, oder als Autorin, oder als jetzige Aktivistin gegen Ausbeutung und imperialistische Kriege angek�ndigt haben, sondern genau auf der Linie der Konterrevolution von 1977 und 1989 operieren: Die diabolische Verquickung von �Terrorismus� und Staatssicherheit, (Schleyer � RAF � DDR � RAF-Aussteigerin ), diese Frage beantworte ich damit, da� Sie die Thematik revolution�rer Gewalt mit den Augen derer, gegen die sich diese Gewalt wendet, betrachten. (Nicht plump, nein, sondern eben links-b�rgerlich) Das aber sind f�r mich geschichtlich blinde Augen. Sie erkennen und anerkennen nur die gegenw�rtige Legalit�t, die Ordnung, die bestimmte R�ume f�r Kritik und Protest bel��t und darum als �demokratisch� gelten, die umzust�rzen aber verr�ckt oder kriminell ist. Da war die Staatssicherheit der DDR zum Gl�ck weiter, auch wenn wir sie damals in ihrer friedlichen Koexistenzpolitik gest�rt haben. Diese �Ordnung�, die nackte und versteckte Gewalt zu �Recht� macht und mit diesem �Recht� die Welt unterwirft und verw�stet � was treibt linke Journalisten, dieses System, diese �Legalit�t� gegen eine gewaltsame Revolte, gewaltsamen und militanten Widerstand �geschichtlich und gegenw�rtig- zu besch�tzen? (Durch Mainstream-Journalismus)

�30 Jahre deutscher Herbst� hei�t doch: 30 Jahre Weiterentwicklung von Destruktion und Barbarei in den Gesellschaften, von aggressivem Klassenkampf von oben, von neoliberaler Manipulation, von repressiver und militä�rischer Durchsetzung imperialistischer Interessen, von kriegerischen Raubz�gen der imperialistischen Staaten. Und das hei�t auch: 30 weitere Jahre fiebrigen Suchens nach Mitteln und M�glichkeiten, den st�ndig mutierenden Moloch aufzuhalten. Ist es da nicht mal langsam an der Zeit, da� eine linke Tageszeitung dem staatlichen b�rgerlichen Mainstream bezü�glich umstü�rzlerischer revolution�rer Gewalt gegen diese Maschinerie widersteht und ihre Kritik an dem bewaffneten Widerstand vor dreiss�ig Jahren aus einer anderen Perspektive entwickelt? (...)

Genauso verh�lt es sich auch mit dem Verst�ndnis der Staatssicherheit der DDR: Wo die Welt von imperialistischen Geheimdiensten mit Konflikten, Attentaten, Entf�hrungen, Konzentrationslagern, Gef�ngnissen und Folterst�tten �berzogen wird und die olitische und intellektuelle Elite s�mtlicher westlicher �Demokratien� dabei zuschaut, wie f�r diese Geheimdienste ein rechtloser Raum geschaffen wird, in dem sie frag- und straflos ihrem m�rderischen Handwerk f�rs Kapital nachgehen k�nnen, da ist es eine weitere Unversch�mtheit, wenn die Kritik am sozialistischen Geheimdienst und seinen Methoden auf dem ideologischen Boden seiner Gegner stattfindet. Die Verh�ltnisse, die einen antikapitalistischen Gesellschaftsentwurf ohne Geheimdienste m�glich sein lie�e, gibt es noch nicht. Das wissen auch Cuba, Venezuela und Bolivien sehr gut. (...)

Iemand die afwijkt is abnormaal, moslims zijn onmenselijk en Christelijke normen en waarden zijn belangrijk voor ons. Propaganda van Nieuw-Rechts? Was het maar zo. Het is kort samengevat wat twee hoofdstukken van het maatschappij-lesboek Zapp voorschotelen aan leerlingen van het vierde VMBO-jaar. Conservativiteit als uitganspunt van de lessen maatschappijleer.


Onlangs kreeg ik het boek Zapp onder ogen, een door uitgeverij Intergrafiek uitgegeven lesboek Maatschappijleer voor het VMBO (de opvolger van het VBO en MAVO). Hoewel ik van maatschappijleer weinig kaas heb gegeten, had ik na het lezen van twee hoofdstukken toch niet bepaald het idee gekregen dat dit een goed lesboek is voor het vak. Zo staat er doodleuk in te lezen: "Iemand die zich niet aan de regels of normen houden, noemen we ab-normaal." Wie precies die regels en -vooral- normen bepalen, wordt verder in de tekst niet duidelijk, maar valt wel te raden aan een stuk enkele alinea's verderop: "In Nederland is het christendom al eeuwenlang de grootste godsdienst. Daarom zullen voor de meeste mensen in ons land
de christelijke normen en waarden belangrijk zijn."
Het Christendom is blijkbaar ook in trek, want ogenschijnlijk houden we ons graag aan die normen en regels. "Niemand heeft graag dat anderen vinden dat hij abnormaal is", staat er namelijk te lezen. "We willen liever dat de mensen ons zien als nette, fatsoenlijke, vriendelijke en beleefde personen."

Sorry, ik dus niet. Ben ik nu ab-normaal (m|AMP|eacute;t streepje ertussen, uiteraard)?

Trouwens, voor wie nog niet wist waar ideologi|AMP|euml;n als naastenliefde, menselijkheid en samenwerking vandaan komen: die komen van het Christendom. En je ontkomt er niet aan, want "zelfs mensen die 'niet kerks' zijn, staan in onze maatschappij onder invloed van christelijke idee|AMP|euml;n als naastenliefde, menselijkheid en samenwerking." Jaja, wat nu als we in die zin nu eens 'christelijke' zouden vervangen door 'anarchistische'? Waarschijnlijk onacceptabel. Door onderaan de alinea nog eens even te laten bungelen dat moslims de Islam als belangrijkste richtlijn in hun leven hebben, scheiden ze die al al van 'hun' idealogi|AMP|euml;n. Over anarchisten dus nog maar niet gesproken.

Om gezeik te voorkomen (geen Hoogvliet-taferelen meer!) heb ik de uitgever een mailtje gestuurd en om opheldering gevraagd. Want dit boek heeft toch wel een erg hoog CDA-gehalte. Twee dagen later kreeg ik een mailtje dat de redactie van het boek pas in februari weer bij elkaar komt. De directie van de uitgever wil er verder niets over kwijt.

Dus dan zit er niets anders op dan dat we het zelf moeten doen. Zit je toevallig nog op school en krijg je daar ook het boek Zapp? Doe dan gezellig mee! Scheur hoofdstuk 3 en 4 van het basisboek uit het boek, lever het in bij je docent en vertel hem dat je niet ge|AMP|iuml;nteresseerd bent in deze conservatieve propaganda. Zit je kind op een school waar ze Zapp als leermethode gebruiken? Lees het boek eens door (weet wat ze je kind doceren!). Het staat boordevol met dit soort verrassingen!

Griekse ordehandhavers zijn op maandag 22 januari bijeengekomen naar aanleiding van het aanhoudend geweld van anarchistische zijde in de twee grootste steden van het land namelijk Athene en Thessaloniki.

Affiche voor de vrijlating van de hongerstakende anarchisten
Bijna dagelijks voert de beweging acties uit met brandbommen, veelal ten gunste van de vrijlating van twee anarchisten die al geruime tijd in hongerstaking zijn.

De landelijke politiechef had een ontmoeting met het hoofd van het Hooggerechtshof nadat een openbaar aanklager afgelopen vrijdag een onderzoek startte naar het aanhoudend geweld en waarom de politie er niet in slaagt arrestaties te verrichten. De ontmoeting volgde op verschillende aanvallen in Thessaloniki waar in de vroege maandagmorgen brandbommen naar een bank en buiten een universiteitsgebouw werden gegooid. Daarbij raakte niemand gewond.

Hoewel de brandbommen zelden gewonden veroorzaken, zouden de nachtelijke hit-and-run acties tegen banken, overheidsgebouwen en andere doelen tot groeiende zorg leiden over de terugkeer van binnenlands terrorisme.

Politiechef Anastasios Dimoshakis, die een ontmoeting had met het hoofd van het Hooggerechtshof en de hoogste openbaar aanklager van het land ontkende dat de politie bezig is de zaak hardhandig op de spits te drijven.

"De Griekse politie is niet uit op een vendetta met de bevolking... de politie maakt geen deel uit van het probleem, ze zijn een onderdeel van de oplossing", zei hij. Hij voegde daaraan toe dat het afgelopen jaar 140 anarchisten waren gearresteerd en 650 werden ingesloten in Athene en Thessaloniki na gewelddadige incidenten.

Als gevolg van aanhoudende demonstraties en geweld heeft de conservatieve regering al twee maal de hervorming van de universiteiten uitgesteld die private universiteiten mogelijk moet maken, een ontwikkeling die ook door de grootste socialistische oppositiepartij gesteund wordt.

Het beeld van gemaskerde jongeren die door de straten paraderen is echter geen ongewoon beeld in Griekenland aangezien dit reeds 20 jaar het geval is, zo merkt de reguliere pers droogjes op. Volgens Thanos Veremis, hoofd van de nationale raad voor opvoeding en onderwijs, meent dat deze individuen de anti-regeringsprotesten uitbuiten door problemen te veroorzaken. "Het is een voorspelbare reactie van een minderheid die liever geen veranderingen wenst", zei hij in een interview.

De anarchisten zouden niets van doen hebben met de universiteit maar dramatiseren de hele affaire met hun deelname aan de demonstraties ten koste van winkeliers en de politie, meent deze deskundige.

Regeringswoordvoerder Evangelos Antonaros zei maandag dat het geweld van de anarchisten kan rekenen op vastberaden oppositie van de Griekse politiek. "Er is geen twijfel dat de parlementaire partijen dit geweld veroordelen aangezien deze niet sporen met de werking van onze democratie."

De bezetting van het vorige week gekraakte buurtcentrum van het grootste sociale woningbouwcomplex in de wijk St. Bernard in New Orleans is de tweede week ingegaan.

Actievoerders trekken het complex binnen
Het gebouw werd gekraakt op Martin Luther King Jr. Day (15 januari) toen honderden voormalige bewoners door de omheining van het complex heenbraken.

Het complex, St. Bernard Housing Development geheten, werd na orkaan Katrina door het stadsbestuur en de HANO (de officiële huisvestingsinstantie Housing Authority of New Orleans) gesloten. Voormalige bewoners van het wooncomplex moesten veel moeite doen om toegang tot hun huizen te krijgen.

De stad en HANO hebben plannen om het hele complex in maart te slopen om er vervolgens duurdere woningen te bouwen. De huizen zouden te zeer beschadigd zijn en er zou besmettingsgevaar dreigen. Voor de laagste inkomensgroepen blijven dan 1000 woningen beschikbaar terwijl dat er nu 5000 zijn. Nog altijd is de situatie in New Orleans zo dat door gebrek aan woonruimte en de sterk gestegen huren vele voormalige bewoners van de stad niet terug kunnen keren.

Verschillende deskundigen als John Fernandez, een professor in de architectuur at MIT, en ingenieur Dr. Marty Rowland stelden echter met eigen ogen vast dat de schade niet van dien aard is dat sloop gerechtvaardigd is. Integendeel de woningen zijn wel degelijk bewoonbaar als de bedradingen opnieuw aangelegd worden en voorzieningen in de woningen worden hersteld.

Professor John R. Logan van de Brown Universiteit berekende dat 80% van de voormailge zwarte bevolking van New Orleans definitief uit de stad zal verdwijnen indien de getroffen buurten niet worden heropgebouwd worden en overheidssteun voor de armen uitblijft om terug te kunnen keren.

In kringen van Mayday NOLA, de groep die de kraakactie op verzoek van voormalige bewoners uitvoerde, is men er van overtuigd dat de machthebbers echter geen trek hebben in de terugkeer van de arme zwarte bevolking.

Vrijwilligers van Common Ground hielpen de bewoners mee de rotzooi in de huizen op te ruimen. Beelden daarvan vind je hier en hier.

Een goed interview met een van de bezetters vind je hier. Recente beelden rond de bezetting vind je hier.

Tot dusver laat HANO de terug gekeerde bewoners hun gang gaan zolang het gaat om daadwerkeljike voormalige huurders van het complex: 27 van hen zijn thans betrokken bij het weer bewoonbaar maken van hun woningen.

De politierechter in Lelystad heeft vandaag bepaald dat het uitschelden van de politie met de term 'Fuck you' niet beledigend is voor een ambtenaar in functie.

De 30-jarige S.J. uit Almere die dit vorig jaar op 6 november tegen de politie zei, werd vrijgesproken.

De politierechter in Lelystad vond het gebruikte scheldwoord weliswaar �niet erg aardig�, maar hij vond in tegenstelling tot de politie Flevoland de term �Fuck you� geen belediging. De officier van justitie overweegt in hoger beroep te gaan tegen de uitspraak. Zij had tegen de verdachte een boete van 300 euro ge�ist.

Belediging van een ambtenaar in functie, strafbaar gesteld in artikel 267, werd halverwege de jaren negentig slechts een handvol keren per jaar vervolgd. De laatste jaren zijn er honderden zaken. (Van 8 zaken in 1995 tot 335 zaken in 2003). Belediging wordt steeds minder getolereerd door politie en justitie.

Politie en Justitie pikken het niet langer dat agenten voortdurend voor van alles en nog wat worden uitgemaakt. Justitie maakte vorig jaar bekend beledigende uitlatingen van mensen in de hoofdstad zwaarder te gaan bestraffen. Zo werd een man die agenten in Amsterdam voor 'vuile kankerhonden' had uitgemaakt tot een maand celstraf veroordeeld. Ook vergeleek de man de moeders van de agenten met apen.

Opmerkelijk was dat de officier van Justitie in dit geval slechts zeven dagen celstraf ge�ist had, maar dat de rechter dit opkrikte naar 28. Het uitschelden van ambtenaren in functie was sinds mensenheugenis de normaalste zaak van de wereld in Amsterdam, maar de korpsleiding van de politie meende vorig jaar plotseling dat "de politieman of -vrouw geen vogelvrije pispaal is".

In het Algemeen Politieblad waarschuwde de Nijmeegse hoogleraar strafrecht Ybo Buruma enkele jaren geleden ervoor dat de politie, gedreven door prestatieafspraken, zich steeds meer met �flutzaken� gaat bezighouden. Hij geeft daarbij het voorbeeld van belediging van een agent.

De Anarchistische Groep Amsterdam houdt op zaterdag 10 februari een informatie-avond over antifascisme in Engeland gedurende de jaren zeventig.

Martin Lux die onlangs zijn herinneringen publiceerde in het boek Anti-Fascist komt spreken over zijn ervaringen in de strijd tegen fascisme.

Martin Lux spreekt in de Anarchistische Bibliotheek/Bollox
Eerste Schinkelstraat 14-16 in Amsterdam
zaterdag 10 februari
aanvang: 18.00 uur

Anti-Fascist leest weg als een stormachtige rel. Het begint bij kleine acties begin 70-er jaren en neemt de lezer vervolgens mee door grote veldslagen tegen 'the Master Race' verderop in dat decennium. Het boek zal, zoals de achterflaptekst al verraadt, pacifisten niet aanspreken, maar het is een must voor de straatvechtende anarchist die fascisme met iedere mogelijkheid wil stoppen. Martin Lux komt in de Bollox vertellen over het boek en zijn ervaringen. Naast luisteren naar smeuïge anekdotes is er ook alle tijd om te horen wat zijn motivatie was, hoe een en ander georganiseerd werd en met hem van gedachten te wisselen.

Martin Lux - Anarchist, Anti-Fascist, and all-round troublemaker.....

Martin Lux has been a seminal and pivotal figure on the British anarchist scene for many years, most notably during his involvement with Class War during the 1980s.
Notorious for its advocacy of urban riot and 'by any means necessary' attack on authority, Class War's -and Martin Lux's - reputation became legendary. Prior to Class War, however, Martin was a fearsome, London-based anti-fascist. Always ready and able to challenge, disrupt and fight fascism when ever and where ever it reared it's ugly head. These days, as fascism in all it's colours creeps once again back onto the streets and into the political mainstream, Martin's experience and advice is more valid and important than ever.

Martin's tales of his days as a street-fighting anti-fascist have recently been published in book-form. Entitled 'Anti-Fascist', Martin will be reading from it on February 10, as well as discussing his other current activities.

Hieronder bij wijze van voorproefje een gedeelte van hoofdstuk 6 uit het boek.

Hoofdstuk 6 uit Anti-Fascist
De jaren erna waren, tenminste wat de nazi's en fascisten betreft, rustige jaren. Ik hield me bezig met inlezen in het onderwerp en had bij tijd en wijle een verbale aanvaring met de 'Master Race'(1). E�n keer, toen ik een van de klootzakken een antisemiet noemde, begon deze ter verdediging te janken: "Maar ik hou van Arabieren!"... Ik vraag me af waarom? Er was voldoende tijd om na te denken over de eigenaardigheden van de Britse revolutionaire scene, of eigenlijk, het gebrek eraan. Dezelfde onderwerpen verhitten zowel de interne als externe discussies.

In tegenstelling tot de linksen met hun kant-en-klare package deal-ideologie, had ik nog steeds geen illusies over de arbeidersklasse, vooral niet als het ging om racisme van het kwaadaardige soort. Hoe zat het, zoals ik onophoudend kon aanstippen bij die steeds vermoeiendere linksen, per slot van rekening met de tumultueuze gebeurtenissen van 1968? �Een totale non-gebeurtenis op ons armzalige eilandje. De arbeidersklasse, zo meende ik half serieus, waren te veel bezig Engelands overwinning tijdens het WK voetbal enkele jaren daarvoor te vieren om zelfs maar te overwegen barricades te bouwen en fabrieken te bezetten. Waarover zouden ze zich druk maken? Want, zoals me met depressief makende herhaling verteld werd, "Dit is godverdomme het beste land in de wereld vriend..." En om dat te bewijzen liepen dat jaar 1968, duizenden Londense havenarbeiders, vlees- en viskruiers uit Smithfield en Billingsgate, naar het parlementsgebouw om steun te betuigen aan Enoch Powell (2) en te protesteren tegen �immigratie�.

Mijn persoonlijke ervaring op het werk, op de fabrieksvloer overtuigden me ook niet van de ruimdenkendheid (laat staan de revolutionaire geest) van de witte arbeidersklasse. Racisme, met de oudere arbeiders als voorhoede, was als een kwaadaardige tumor. Die ouwe klootzakken konden Alf Garnet (3) nog als Leo Trotsky laten klinken.

Tijdens de diverse banen die ik had, kwam ik zelden iets tegen dat op klassebewustzijn leek behalve onder studenten. (Maar dat telt eigenlijk niet, toch?) Er moet een of andere verklaring zijn geweest voor dit fenomeen. Misschien de eigenaardige structuur van de industrie in Londen, met z�n kleine
bedrijfjes, zonder geschiedenis van vakbondsactivisme?

Misschien was het een bijproduct van het Britse imperialisme dat de autochtone arbeidersklasse
afgekocht had met een comfortabele levensstandaard? De klere! Die ging er dus niet in bij mij. De lonen waren armzalig en ik kon niet begrijpen hoe arbeiders met een gezin konden overleven. Alle gepraat, logica en goodwill van de wereld, niks kon deze diep reactionaire massa bewegen om zwarte en Aziatische arbeiders in hun midden te accepteren.

Niet dat ik maar enig vertrouwen had in de klassen boven ons, degenen die voordeel halen uit onze ellende, onwetendheid en uitbuiting. Mijn diepste wens was dat wij de lagere standen, het plebs zich kon verenigen en hun privileges aanvallen, hun basis van bestaan.

Dit was op z�n zachtst gezegd lastig omdat ons proletariaat vol zat met een xenofobie, conservatisme,
patriottisme, eerbied en seksisme van epidemische proporties. Er waren hier twee grote tragedies. Het
waren niet de boven- en middenklasse die aan het �paki-bashen� waren, die brandende vodden door de
brievenbussen duwden en die zwarten en Aziaten verbaal treiterden op het werk en op straat.

En daar bovenop was er nog de kruiperige en onderdanige houding die arbeiders zelfs nog toonden tegenover de lagere rangen van de middenklasse, zoals kantoorklerken en voorlieden, om nog maar niet te spreken over de meer verheven sectoren van de maatschappij. En de ultieme grote ironie: de midden-en bovenklasse geloofden oprecht dat ze superieur waren terwijl de lagere standen zichzelf inferieur voelden, en het nog geloofden ook.

Geen wonder dat ik woest was, gefrustreerd, klaar om te ontploffen. Maar ik moest nog vele jaren wachten op de grote knaller.

(1) In andere hoofdstukken beschrijft Martin hoe het in die tijd gebruikelijk was dat hij op zondagmiddag naar Hyde Park toog naar de Speaker’s Corner om daar samen met zijn maten nazi’s en extreemrechts tuig het vuur aan de schenen te leggen. Dit mondde vaker dan eens uit in een meer fysieke aangelegenheid.

(2) Enoch Powell was kamerlid van de Conservatieve Partij, de Tories, en had op 20 april 1968 een toespraak gegeven waarin hij zijn zorg uitsprak over de consequenties voor Groot-Brittanni� van de toenemende immigratie. Hij keerde zich vooral tegen de invoering van een wet tegen rassendiscriminatie op de woningmarkt. Hij voerde een brief aan van een oude vrouw die de enige blanke was die nog in haar straat woonde en vaak door immigranten gevraagd werd of ze een kamer konden huurden, omdat ze dit weigerde werd ze nu bedreigd en voor racist uitgemaakt. In de pers werd Powells toespraak neergezet als racistisch, maar een groot deel van (wit) Groot- Brittanni� leek hem te steunen.

(3) Alf Garnet was een fictief karakter dat gespeeld werd door Warren Mitchel in de BBC-sitcoms 'Till death us do part' en 'In sickness and in health', en later keerde het nog wel eens terug in andere series. Alf was een reactionaire, kwaadwillende, zelfzuchtige, vrouwonvriendelijke racist en antisemiet. Mitchel zelf was overigens van Joodse afkomst.